پیچ و مهره خشکه 8.8 یکی از گرید های پیچ و مهره فولادی می باشد که با درصد کربن متوسط تولید شده و همراه با عملیات سخت کاری برای بالا بردن مقاومت سطحی و تنسایل تولید می شود. کلاس پیچ و مهره خشکه 8.8 می باشد که نشان از تنسایل 800 مگاپاسکال دارد. پیچ و مهره خشکه 8.8 معمولا بصورت آبکاری شده گالوانیزه گرم و یا داکرومات و گاهی بصورت زاج کاری شده در بازار عرضه میشوند. استفاده از درصد متوسط کربن در ساختار پیچ و مهره 8.8 خشکه سبب بالا بودن مقاومت سطحی بر روی دنده ها بوده و از این رو در اتصالات ماشین آلات صنعتی شامل انواع شیر آلات صنعتی، کمپرسورها و ژنراتور ها از پیچ و مهره خشکه 8.8 استفاده میشود. پیچ و مهره خشکه به شکل های مختلفی تولید میشوند که در حالت صنعتی معمولا به شکل شش گوش و آلن می باشند.
پیچ و مهره خشکه که با کلاس 8.8 از گرید فولاد با کربن متوسط تولید می شوند به سبب حد متوسطی از سختی و تنسایل بین گرید های بالای فولادی و آهنی دارند در صنایع مختلف بسیار محبوب هستند. پیچ و مهره خشکه چه به شکل پیچ و مهره شش گوش باشند و چه در شکل های دیگر مثل پیچ آلن در صنایع ماشین سازی در اتصالات ماشین آلات سنگین، انواع ژنراتور ها، کمپرسورها، مولد ها، پمپ ها و شیر آلات صنعتی استفاده بسیار زیادی دارند. به جز ماشین آلات سنگین استاتیک یاد شده از پیچ و مهره خشکه 8.8 در اتصالات ماشین آلات سنگین دینامیک، ماشین آلات معدنی، کشاورزی و راسازی نیز در اتصالات قطعات و همچنین اتصالات چرخ ها استفاده فراوانی می شود. پیچ و مهره خشکه به شکل آلن در اتصالات ماشین آلات ورزشی بکار رفته در سالن های ورزشی و بدنسازی نیز بسیار کاربرد دارد. لازم به ذکر است با وجود استفاده گسترده از پیچ و مهره خشکه در صنایع ماشین سازی سختی و تنسایل متوسط این گرید از پیچ و مهره های شش گوش برای صنایع ساختمانی و صنایع سازهای سنگین تر پل سازی و سد سازی کافی نبوده و معمولا در آن صنایع از گرید های بالاتر مثل 10.9 استفاده می شود.
از آنجا که ساختار و متریال مورد استفاده در تولید پیچ و مهره های خشکه در واقع فولاد با درصد متوسط کربن می باشد عنصر مقاومی در برابر زنگ زدگی در ترکیب شیمیایی خود ندارد و از این رو به خودی خود و بدون آبکاری سطحی که به نام خود رنگ و یا سیاه نیز شناخته میشود در معرض زنگ زدگی با سرعت بالایی بالاخص در محیط های اسیدی رقیق، نمک دار آبهای سطحی و مرطوب ساحلی می باشد. از این رو پیچ و مهره کلاس 8.8 خشکه معمولا بصورت آبکاری در بازار یافت میشود. آبکاری پیچ و مهره خشکه معمولا با فلز روی (زینک) به دو روش مختلف آبکاری گالوانیزه گرم و داکرومات صورت می پذیرد. پیچ و مهره خشکه 8.8 با آبکاری داکرومات اندکی گران قیمت تر هستند اما مقاومت سطحی مناسب تری دارند.
پیچ و مهره های خشکه کلاس 8.8، که از فولاد کربنی با استحکام متوسط ساخته میشوند، دارای مقاومت کششی حداقل ۸۰۰ مگاپاسکال و حداقل استحکام تسلیم ۶۴۰ مگاپاسکال هستند. در شرایط خشک و بدون روان کار، مقاومت سایشی این پیچها بهطور قابل توجهی تحت تأثیر ضریب اصطکاک سطحی قرار میگیرد که معمولاً بین ۰.۲ تا ۰.۳ در حالت خشک متغیر است. برای بهبود مقاومت سایشی، این پیچها اغلب با پوششهای سطحی مانند فسفاتکاری، اکسید سیاه یا داکرومات پوشش داده میشوند که ضریب اصطکاک را به حدود ۰.۱۲ تا ۰.۱۸ کاهش میدهند و سختی سطحی را افزایش میدهند. در تست های سایشی استاندارد مانند ASTM G99، پیچهای کلاس 8.8 با پوشش داکرومات میتوانند تا ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ چرخه کاری تحت بارهای متوسط (حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نیوتن متر) بدون افت ابعادی قابل توجه تحمل کنند، در حالی که نمونههای بدون پوشش ممکن است پس از ۲۰۰ تا ۳۰۰ چرخه دچار سایش شدید شوند. انتخاب گام دنده مناسب (بهعنوان مثال، گام متریک استاندارد ISO) و زاویه رأس ۶۰ درجه نیز به توزیع یکنواخت تنش و کاهش تمرکز سایش کمک میکند.
پیچ و مهرههای خشکه کلاس 8.8 و گرید 5 آمریکایی (Grade 5) هر دو از فولادهای کربنی با استحکام متوسط ساخته میشوند، اما تفاوت های کلیدی در مشخصات فنی و کاربردهای آنها وجود دارد. کلاس 8.8 دارای مقاومت کششی حداقل ۸۰۰ مگاپاسکال و حداقل استحکام تسلیم ۶۴۰ مگاپاسکال است، در حالی که پیچ های گرید 5 آمریکایی مقاومت کششی حداقل ۱۲۰ هزار psi (حدود ۸۳۰ مگاپاسکال) و استحکام تسلیم حداقل ۹۲ هزار psi (حدود ۶۳۰ مگاپاسکال) دارند. از نظر پوششهای سطحی، هر دو نوع پیچ میتوانند با پوششهایی مانند فسفاتکاری، اکسید سیاه یا داکرومات پوشش داده شوند، اما کلاس 8.8 معمولاً در اروپا و آسیا رایج تر است، در حالی که گرید 5 بیشتر در آمریکای شمالی استفاده میشود. در شرایط سایشی خشک، هر دو نوع پیچ با پوشش مناسب میتوانند عملکرد مشابهی داشته باشند، اما کلاس 8.8 به دلیل استانداردهای دقیقتر ISO، ممکن است در برخی کاربردهای صنعتی با بارهای دینامیکی، عملکرد بهینه تری ارائه دهد. انتخاب بین این دو معمولاً به استانداردهای محلی و الزامات طراحی بستگی دارد.